Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

այ1[խմբագրել]

կանչի բացականչություն կոչական անունների հետ ◆ Ա՛յ Լուսերես, ա՛յ Վարդերես, Ձեր սիրելի փեսան եմ ես։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Այ վարդ աղջիկ, մոտ արի։ Հովհաննես Հովհաննիսյան
ցուցական բացականչություն ◆ Այ, ընկերը էսպես շիտակ պիտի լինի։ (Ավետիք Իսահակյան)
զարմացական՝ հիացական՝ գոհունակության բացականչություն ◆ Այ աղջիկներ, թամամ հրեշտակ։ (Ակսել Բակունց)
սպառնական բացականչություն ◆ Այ ասում եմ, դրա վերջը որ չտաս, դուռդ կպահեմ։ (Ակսել Բակունց)
համաձայնության բացականչություն ◆ Ա՜յ ինչ եմ ասել, դրան համաձայն եմ։
ցանկություն արտահայտող բացականչություն ◆ Այ, հորթերը էստեղ լինեին, ինչ կուտեին։ (Ակսել Բակունց)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։