Jump to content

այրվածք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝


վանկեր՝ այր•վածք 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Գոյական

  1. այրված բան
  2. այրված տեղը (մարմնի վրա) ◆ Անորոշ տխրությունն այնպես էր պաշարել նրան որ համայրա չէր զգում մարմնի վրա առաջացած այրվածքների մրմուռը։ Անահիտ Սեկոյան
  3. (կնչ․) ծառաբույսերի հիվանդություն, որը բնորոշվում է հյուսվածքների (տերևների, ճյուղերի, ծաղիկների, շիվերի, բնի) հանկարծակի սևանալով և մահանալով
  4. (անասն․) տե՛ս կոմբուստիա
  5. (ռազմ․) այրվածքը հյուսվածքի վնասվածք է, որն առաջանում է բարձր ջերմության հեղուկների (պինդ մարմինների), էլեկտրական հոսանքի, քիմիական նյութերի կամ լուսային ճառագայթների ազդեցության պայմաններում

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. այրոց

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Ժ․ Հ․ Վարդանյան, Հ․ Յա․ Սայադյան, Անտառագիտական և կանաչապատման տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ բուսաբանական ինստիտուտի հրատարակչություն», 2008 — 338 էջ։
  • Հովհաննես Մակարյան, Կիմ Աբելյան, Անասնաբուժական կլինիկական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Ստամպա», 2002 — 256 էջ։
  • Ֆարիդ Գրիգորյան, Ռազմագիտական տերմինների դպրոցական հայերեն-ռուսերեն թարգմանական-բացատրական բառարան (Մակմիլան-Արմենիա), Երևան, 2006 — 144 էջ։