անատամ
Արտաքին տեսք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnɑˈtɑm]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ անատամ
վանկեր՝ ա•նա•տամ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Գոյական
- ատամներ չունեցող, ատամներից զուրկ ◆ Բերանը անատամ, դեմքը կնճռոտած, իսկ ներքին շուրթը դողդողում էր շարունակ։ Հովհաննես Թումանյան
- (փխբ․) Անզոր, թույլ, անվճռական ◆ Ես ոխ հանեմ մի պառավօրիորդից իր անատամ հարձակումների համար։ (Նար-Դոս)
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- ատամնազուրկ,
- ատամնաթափ,
- ատամնատ,
- աեակռա,
- անակռհք,
- ժոռատ,
- կեռատ
- խոռփատ,
- ակռա
- ակռապլիկ,
- ակռապուփկ,
- ակռավոշ,
- լեմռիկ,
- բենքռատ,
- փենջռատ,
- փեքռատ,
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- անատամ գել - կեղեքող, հափշտակող ◆ Որ ձեռիցը գա, մեր գեղը կքանդի, անատամ գել ա։ Սահակ Ամատունի
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։