անարատ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑnɑˈɾɑt]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ անարատ

վանկեր՝ ա•նա•րատ 

Գոյական

1. մարմնական արատ՝ պակասություն չունեցող ◆ ԵՎ քո անարատ զգայուն հոգին լինի ինձ աղբյուր վառ երջանկության։ Հովհաննես Հովհաննիսյան
2. բարոյապես անբասիր՝ մաքուր ◆ Այո գինի անարատ է, - պատասխանեց արմենիերը։ (Ակսել Բակունց)
3. բարոյապես անբասիր՝ մաքուր
4. (խոհր․) տե՛ս անքաշ

Ածական

Հոմանիշներ

1. զուտ, անշաղախ, (հնց.) անպախ, անտխեղծ, շուշանազարդ, անխոռ (պասըյ, ամպակ (բրբ.): 2. Անքաշ քպանիր), արդար Հյուղ)։
2. անբիծ
3. անաղարտ
4. անապակ
5. անպիղծ
6. անեղծ
7. կույս
8. սուրբ
9. սրբական
10. անխառն
11. մաքուռ
12. զուտ
13. անշաղախ
14. անպախ
15. անտխեղծ
16. շուշանազարդ
17. անխոռ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ irreprehensible, spotless գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ Непорочный (ru) ‎(Neporočnyj), беспорочный (ru) ‎(besporočnyj), невинный (ru) ‎(nevinnyj), Чистый (ru) ‎(Čistyj), неподдельный (ru) ‎(nepoddelʹnyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։