Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ անբասիր

վանկեր՝ ան•բա•սիր

Ստուգաբանություն

որևէ վատ գիծ՝ հատկություն չունեցող։
որևէ պարսավելի բան չարած, անպարսավելի, անկշտամբելի։ ◆ Կյանք կերտեցինք արևային, մարդկային այգ անբասիր։ Եղիշե Չարենց
(փխբ․) Անարատ, ազնիվ։

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ unimpeachable, saintly գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ Безупречный (ru) ‎(Bezuprečnyj), безукоризненный (ru) ‎(bezukoriznennyj), беспорочный (ru) ‎(besporočnyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։