անբարբառ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑnbɑɾˈbɑr]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ անբարբառ

վանկեր՝ ան•բար•բառ 

Ածական

1. չխոսող՝ չբարբառող ◆ Ես անբարբառ մի մանուկ երկու ձեռքս պարզեցի, Եվ իմ անզոր թևերով Ազատություն գրկեցի։ (Միքայել Նալբանդյան)
2. առանց խոսքի, անխոս
3. լուռ՝ անձայն
4. բարբառներ չունեցող

Հոմանիշներ

1. անխոս,
2. անձայն,
3. անշշուկ,
4. անշշունջ,
5. անաղմուկ,
6. անծպտուն,
7. անմռունչ,
8. անբառ,
9. լուռ,
10. լուռումունջ,
11. սուսուփուս,
12. մունջ,
13. անկռինչ
14. (բրբ․) անծպուտ, անսաս։

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ silent, tacit, speechless գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ Бессловесный (ru) ‎(Besslovesnyj), безъязычный (ru) ‎(bezʺjazyčnyj), безъязыкий (ru) ‎(bezʺjazykij) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։