անգայթ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ անգայթ


վանկեր՝ ան•գայթ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. որ չի գայթակղվում։
  2. որ չի սայթաքում՝ անսայթաք, անսխալ։ ◆ Վերջին թափով մի ամրակուռ՝ անգայթ կռվում էին նրանք Եղիշե Չարենց

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. անսայթաք,
  2. անսխալ,
  3. անսայթաքելի,
  4. անթարթափ,
  5. անգայթակղելի,
  6. անգայթակղ, անսայթակական։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]