Jump to content

անգործ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ անգործ

վանկեր՝ ան•գո•վե•լի 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Ածական

  1. գործ չանող, գործով չզբաղված, պարապ ◆ Գյուղի մեջ մի անգործ մարդ չէր կարելի գտնել։ (Րաֆֆի)
  2. չգործող, չաշխատող, չբանող ◆ Անգործ ջրաղաց
  3. գործ չունեցող, գործազուրկ, առանց աշխատանք ◆ Անթիների, անգործներու կուռ բանակ։ (Ռուբեն Սևակ)
  4. Թբիլիսի՝ չգործված, չկատարված ◆ Համարյա անգործ թափառում եմ։ ◆ Աստված անգործ մեղացդ թողություն տա։ (Հրաչյա Աճառյան)

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. գործազուրկ
  2. (հնց․) պարապ, անբան, անզբաղ, անգործունյա, անաշխատ, պարապորդ, դատարկապորտ, դատարկակյաց, բացբերան, պարապ-սարապ (խսկց․), դատարկանձն (հզվդ․), անզբոս (հնց․), (բրբ․) տրտնգի, տրտնգիպուպուզ, վիլ, ավարա, ձեռատ, շվար, պետոն

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]