անզգույշ
Արտաքին տեսք
Հայերեն
Ածական
ՄՀԱ: []
- ՄՀԱ՝ [ɑnzˈɡujʃ]
վանկեր՝ ան•զգույշ
- ոչ զգույշ, զգուշացող, ոչ զգուշավոր ◆ Մի օր էլ անփույթ, անզգույշ փերին ընկավ ձկնորսի ուռկանի մեջ։ Հովհաննես Թումանյան
- անխոհեմ, անշրջահայաց
- անզգուշաբար կատարված ◆ Ուրախությունից ինձ մոռացա ու անզգույշ ընկա ձկնորսի ուռկանը։ Հովհաննես Թումանյան
Հոմանիշներ
[խմբագրել]անուշադիր, անփույթ, անզգաստ, անխորհուրդ, անխոհեմ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։