Jump to content

անկոչ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•կոչ 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Ածական

  1. չկանչված, չհրավիրված ◆ Հասրաթյանը տհաճություն էր զգում անկոչ հյուրի ներկայությունից։ Սերո Խանզադյան
  2. այնպիսին, որին չեն կանչել և չեն սպասում, անհարկի մի թանի մեջ խառնվող միջամուխ եղող միջամտող։

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. անհրավեր, ինքնակոչ, ինքնահրավեր, ինքնեկ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]