Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•կ(ը)•րակ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Արարատյան, Ղազախ, Պարտիզակ, Ջավախք, Վան, Նոր Նախիջևան՝ կրակ չունեցող, առանց կրակի ◆ Այն, ինչ որ ես ասելու եմ, եթե ստույգ լինի, թող այս կաքավը անկրակ խորովվի։ (Ղազարոս Աղայան)
(հզվդ․) առանց լույսի, առանց ճրագի ◆ Քաղցր է նստել անկրակ քեզ հետ՝ հինը թերթել։ (Վահան Տերյան)
(փխբ․) անհույզ, անտարբեր, անկենդանի ◆ Դու նզովեցիր օրերը քո հին՝ այնքան անկրակ ու մեռած այնքան։ Եղիշե Չարենց ◆ Նրանք վտիտ էին, մեռելագույն և անկրակ աչքերով։ (Ակսել Բակունց)

անկրակ խորովել, անկրակ էրվել -խիստ տանջել, չարչարել ◆ Բա ո՞նց չը հերսոտեմ․․․ վեց ամիս է ինձ անկրակ խորովում է։ (Ակսել Բակունց) ◆ Ապրո՞ւստ, դժոխք ասա, դժոխք, որի մեջ անջուր ու անկրակ էրվում ենք, ի՞նչ ապրուստ։ Հովհաննես Ճուղուրյան

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ без огня (ru) ‎(bez ognja), угасший (ru) ‎(ugasšij), безжизненный (ru) ‎(bezžiznennyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։