Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•հա•ղորդ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

մասնակցություն չունեցող, ոչ մասնակից, բաժին չունեցող ◆ Ախ, …անհաղորդ չմնամ նորա բարիքին։ Հովհաննես Հովհաննիսյան
անտեղյակ ◆ Կատարյալ արհամարանքը դեպի լայնազանգված բազմությունը նրան դարձնում էր ընդմիշտ անհաղորդ, անմատչելի։ Դերենիկ Դեմիրճյան
չհաղորդվող։ ◆ Եվ այնպիսի գրքեր ես գիտեմ, որ համրերի նման անհաղորդ են։ Եղիշե Չարենց
չհաղորդված, չճաշակված։ ◆ (Պառավը) անհաղորդ մեռավ։ (Ակսել Բակունց)
ուրիշների հետ չհաղորդակցվող, անմարդամոտ, ինքնամփոփ։
անտարբեր։

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ uninvolved, not implicated, not privy գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ непричастный (ru) ‎(nepričastnyj), замкнутый (ru) ‎(zamknutyj), необщительный (ru) ‎(neobščitelʹnyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։