անհաղորդ
Արտաքին տեսք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnhɑˈʁɔɾtʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ան•հա•ղորդ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Ածական
- մասնակցություն չունեցող, ոչ մասնակից, բաժին չունեցող ◆ Ախ, …անհաղորդ չմնամ նորա բարիքին։ Հովհաննես Հովհաննիսյան
- անտեղյակ ◆ Կատարյալ արհամարանքը դեպի լայնազանգված բազմությունը նրան դարձնում էր ընդմիշտ անհաղորդ, անմատչելի։ Դերենիկ Դեմիրճյան
- չհաղորդվող։ ◆ Եվ այնպիսի գրքեր ես գիտեմ, որ համրերի նման անհաղորդ են։ Եղիշե Չարենց
- չհաղորդված, չճաշակված։ ◆ (Պառավը) անհաղորդ մեռավ։ (Ակսել Բակունց)
- ուրիշների հետ չհաղորդակցվող, անմարդամոտ, ինքնամփոփ։
- անտարբեր։
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- անմաս, մանբաժին, անընկալուչ։
- անհաղորդակից։
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։