անհասցե
Արտաքին տեսք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnhɑsˈt͡sʰɛ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ան•հասցե
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Ածական
- հասցե չունեցող, հասցեազուրկ
- վրան հասցե չգրված, հասցեագիր չունեցող ◆ Ջահել աղջիկներն ու պատանիները ծաղկեփջեր էին նետում ռազմաճակատ մեկնող գնացքների վագոնները և եռանկյունի ծալած անհասցե նամակներ։ (Հրաչյա Քոչար)
- որևէ մեկին չուղղված, անորոշ կերպով ասված գրված արտահայտված ◆ Անասունների բառաչը, շների հաջոցը… տղամարդկանց անհասցե հայհոյանքները… շարունակվում, բայց գնալով խլանում էին։ (Անահիտ Սահինյան)
Հոմանիշներ
[խմբագրել]Արտահայտություններ
[խմբագրել]Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։