անհատականություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑnhɑtɑkɑnutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•հա•տա•կա•նու•թյուն 

Գոյական

1. անձի առանձնահատուկ և անկրկնելի, անհատական գծերի միայն իրեն բնորոշ ամբողջությունը ◆ Մենք տեսնում ենք մի… արտիստ՝ ընդգծված անհատականությամբ: (Մամուլ)
2. տվյալ անհատին բնորոշող առանձնահատկություն՝ գիծ՝ բնավորություն ◆ Շեշտված անհատականություն:
3. ինքնուրույնություն
4. աչքի ընկնող՝ ցայտուն գծերով օժտված անձնավորություն՝ անհատ

Հոմանիշներ

1. ինքնուրույնություն, անձնականություն, անձնավորություն, առանձնավորություն (հնց․)

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ individuality գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ индивидуальность (ru) ‎(individualʹnostʹ), яркая индивидуальность (ru) ‎(jarkaja individualʹnostʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։