անհարմարավետ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑnhɑɾmɑɾɑˈvɛt]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•հար•մա•րա•վետ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. հարմարություններից զուրկ, ոչ հարմարավետ ◆  Ակունբը նեղվածք, անհարմարավետ էր։ (Մամուլ)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]