անհետանալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•հե•տա•նալ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բայ

  1. կորչել առանց հետք թողնելու, աներևույթ լինել ◆ Արտերի մեջ քջուջ անող լորամարգերը… թևերը խշշացնելով թռան …ու նորից անհետացան հասկերի մեջ։ Սերո Խանզադյան
  2. ոչնչանալ, սպառվել ◆ Եվ կանհետանան անտապանագիր, եվ նրանց հիշող չի մնա մեկ իր (Ավետիք Իսահակյան)
  3. ասպարեզից դուրս գալ ◆ Երևակայում եմ, թե ինչպիսի թանկագին գանձեր են անհետացել այդ թշվառականի ձեռքով։ (Մուրացան)
  4. վերանալ, անցնել
  5. տեսողությունից ծածկվել

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. աներևութանալ, անհայտանալ, կորչել, անէանալ, չքանալ, չքվել, վերանալ, ցնդել (փխբ․), (բրբ․) չռզակվել, չռզկվել, սևջրել, (խսկց․) գետինն անցնել, կաթիլ ջուր դառնալ

Հականիշներ[խմբագրել]

  1. ի հայտ գալ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]