անհիմն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•հի•մըն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. չհիմնավորված, խախուտ, չհաստատված ◆ Գարեգինը մարդկանց մասին մակերեսային ու անհիմն կարծիք տվողներից չէ։ Սերո Խանզադյան ◆ Իրեն անհիմն կասկածում էին, վիրավորում։ (Գարեգին Սևունց)
  2. (հնց․) հիմք չունեցող

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս խախուտ
  2. տե՛ս անապացույց

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]