անհյուրասիրություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnhjuɾɑsiɾutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ անհիւրասիրութիւն
վանկեր՝ ան•հյու•րա•սի•րու•թյուն
Կազմություն[խմբագրել]
Նախածանց՝ ան-, արմատ՝ հյուր, հոդակապ՝ -ա-, արմատ՝ սեր, վերջածանց՝ -ություն:
Գոյական
- անհյուրասեր լինելը
- անհյուրասերի հատկություն ◆ «20 սեպտ., Ալեքսանդրապոլ, Սհաթչոնց խան. Կարուց սրբազանի հանձնարարական մեզի մեծ հույս տվավ, բայց տեղվույս պաղարյուն հաջորդ Հ. վարդապետին հանդիմանություն և անհյուրասիրություն փոքր-ինչ զմեզ կխռովե. եթե բոլոր Էջմիածնականք ասօր նման խորագետ և խոչընդոտ ըլլան մեզի, մեր ձեռնձգությունք կդժվարին։ (Պերճ Պռոշյան)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
| Ա ներքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | անհյուրասիրություն(ը) | անհյուրասիրություններ(ը) |
| Սեռ. | անհյուրասիրության | անհյուրասիրությունների |
| Տր. | անհյուրասիրության(ը) | անհյուրասիրությունների(ն) |
| Հայց. | անհյուրասիրություն(ը) | անհյուրասիրություններ(ը) |
| Բաց. | անհյուրասիրությունից | անհյուրասիրություններից |
| Գործ. | անհյուրասիրությամբ | անհյուրասիրություններով |
| Ներգ. | անհյուրասիրությունում | անհյուրասիրություններում |
Թարգմանություններ[խմբագրել]
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։