անհյուրընկալ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑnhjuɾəŋˈkɑl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•հյուր•ըն•կալ 

Ածական

1. ոչ հյուրասեր, ոչ հյուրընկալ ◆ Անհյուրընկալ մարդ։
2. ոչ դուրեկան, ոչ հաճելի, անհրապույր ◆ Սիրում եմ… մթնում կորած խրճիթների անհյուրընկալ պատերը սև։ Եղիշե Չարենց ◆ Ամառային գիշերը այդ լեռան անհյուրընկալ գրկում սառցնելու չափ զովություն է շնչում ։ (Րաֆֆի)
3. մռայլ, խիստ, դաժան
4. անբարյացակամ, բարեկամաբար չտրամադրված ◆ Մենակություն և անօգնականություն զգաց Հայաստանից հեռու, անհյուրընկալ և թշնամի Պարսկաստանի խորքում։ Դերենիկ Դեմիրճյան

Հոմանիշներ

1. (հնց․) անհյուրասեր, անաղուհաց, հյուրամերժ, հյուրատյաց, տարամերժ
2. (բրբ․) հացաքոռ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ inhospitable գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ непривлекательный (ru) ‎(neprivlekatelʹnyj), недоброжелательный (ru) ‎(nedobroželatelʹnyj), неприветливый (ru) ‎(neprivetlivyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։