ոչ դուրեկան, ոչ հաճելի, անհրապույր ◆Սիրում եմ… մթնում կորած խրճիթների անհյուրընկալ պատերը սև։ Եղիշե Չարենց◆Ամառային գիշերը այդ լեռան անհյուրընկալ գրկում սառցնելու չափ զովություն է շնչում ։ (Րաֆֆի)
մռայլ, խիստ, դաժան
անբարյացակամ, բարեկամաբար չտրամադրված ◆Մենակություն և անօգնականություն զգաց Հայաստանից հեռու, անհյուրընկալ և թշնամի Պարսկաստանի խորքում։ Դերենիկ Դեմիրճյան
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
