անհնազանդություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑnhnɑzɑndutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•հը•նա•զան•դու•թյուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. անհնազանդ լինելը ◆ Ես պատերազմ հայտնեցի նրանց դեմ, ցանկանում էի պատժել ըմբոստ անհնազանդությունը: (Րաֆֆի)
  2. անհնազանդ արարք՝ վարքագիծ
  3. (ռազմ․) անհնազանդությունը, այսինքն պետի հրամանը կատարելուց բացահայտորեն հրաժարվելը, ինչպես նաև հրամանը որևէ այլ ձևով դիտավորությամբ չկատարելը զինվորական հանցագործություն է

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ֆարիդ Գրիգորյան, Ռազմագիտական տերմինների դպրոցական հայերեն-ռուսերեն թարգմանական-բացատրական բառարան (Մակմիլան-Արմենիա), Երևան, 2006 — 144 էջ։