Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•հո•գի

Ստուգաբանություն

անխիղճ, անգութ, հոգի չունեցող ◆ Կուզեր զանոնք ալ իր թևերուն մեջ ունենալ, հոգ չէ թե անկենդան, անհոգի: (Միսաք Մեծարենց)
ոչ սրտացավ, անսիրտ, անկարեկից, անտարբեր ◆ Եվ ասացին մեկ-մեկի այսպես խոսքեր անհոգի: Հովհաննես Թումանյան
հոգի չունեցող, անշունչ ◆ Աշխարհում ինչպիսի ստոր ու անհոգի մարդիկ կան։ Սերո Խանզադյան
(փխբ․) առանց չափի զգացման, ծայրահեղ
անհոգություն պարունակող՝ արտահայտող

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ soulless, light գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ безжизненный (ru) ‎(bezžiznennyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։