անհոգի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•հո•գի 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. անխիղճ, անգութ, հոգի չունեցող ◆ Կուզեր զանոնք ալ իր թևերուն մեջ ունենալ, հոգ չէ թե անկենդան, անհոգի: (Միսաք Մեծարենց)
  2. ոչ սրտացավ, անսիրտ, անկարեկից, անտարբեր ◆ Եվ ասացին մեկ-մեկի այսպես խոսքեր անհոգի: Հովհաննես Թումանյան
  3. հոգի չունեցող, անշունչ ◆ Աշխարհում ինչպիսի ստոր ու անհոգի մարդիկ կան։ Սերո Խանզադյան
  4. (փխբ․) առանց չափի զգացման, ծայրահեղ
  5. անհոգություն պարունակող՝ արտահայտող

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. անխիղճ
  2. անկենդան

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]