անհուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•հուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. հուն չունեցող
  2. հատակ չունեցող, անհատակ, չափազանց խոր ◆ Հայոց վիշտը անհուն մի ծով, խավար մի ծով ահագին։ Հովհաննես Թումանյան
  3. անեզրական, անծայր, անվերջ, անսահման ◆ Եվ մայրական անհուն սերը ուժ էր տալիս գերբնական։ Հովհաննես Թումանյան
  4. անչափ, անթիվ

Գոյական

  1. անհունություն ◆ Կյանքս թողած անհունում - ես երգել եմ սերը խոր։ Եղիշե Չարենց

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. անսահման, անեզր, անեզերք, անեզրական, անափ, անծայր, անծայրածավալ, անծայրածիր, անծիր, անվերջ, անվախճան, անտակ, անհատակ, անհատնում, անհունածավալ, անպարփակ, անպարույր, անպարունակ, անսահմանափակ, անբովանդակ, անամփոփելի, անընդգրկելի, անբովանդակելի, անպարագրելի, անպարագծելի, անպարունակելի, համայնապարփակ, համայնատարած, տիեզերածավալ, տիեզերատարած, անհավ, անծայրափակ, անվայրափակ, անճունդ, անտուտ, անախում, անախուն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. Արարատյան՝ անհուն ցեցի տեր - անբավ հարստության տեր ◆ Նա․․․ հազարների ու անհուն ցեցի տեր ա դառել։ Սահակ Ամատունի

Աղբյուրներ[խմբագրել]