անհուն
Արտաքին տեսք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnˈhun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ան•հուն
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Ածական
- հուն չունեցող
- հատակ չունեցող, անհատակ, չափազանց խոր ◆ Հայոց վիշտը անհուն մի ծով, խավար մի ծով ահագին։ Հովհաննես Թումանյան
- անեզրական, անծայր, անվերջ, անսահման ◆ Եվ մայրական անհուն սերը ուժ էր տալիս գերբնական։ Հովհաննես Թումանյան
- անչափ, անթիվ
Գոյական
- անհունություն ◆ Կյանքս թողած անհունում - ես երգել եմ սերը խոր։ Եղիշե Չարենց
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- անսահման, անեզր, անեզերք, անեզրական, անափ, անծայր, անծայրածավալ, անծայրածիր, անծիր, անվերջ, անվախճան, անտակ, անհատակ, անհատնում, անհունածավալ, անպարփակ, անպարույր, անպարունակ, անսահմանափակ, անբովանդակ, անամփոփելի, անընդգրկելի, անբովանդակելի, անպարագրելի, անպարագծելի, անպարունակելի, համայնապարփակ, համայնատարած, տիեզերածավալ, տիեզերատարած, անհավ, անծայրափակ, անվայրափակ, անճունդ, անտուտ, անախում, անախուն
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- Արարատյան՝ անհուն ցեցի տեր - անբավ հարստության տեր ◆ Նա․․․ հազարների ու անհուն ցեցի տեր ա դառել։ Սահակ Ամատունի
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։