անձնավորություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑnd͡znɑvɔɾutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•ձնա•վոր•ութ•յուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. անձ, անհատ ◆ Ներս մտավ մի բարձրահասակ, ոչ շատ երիտասարդ անձնավորություն: Դերենիկ Դեմիրճյան
  2. որոշ բնավորություն՝ դիրք՝ վիճակ՝ վարքագիծ ներկայացնող մարդ
  3. (հնց․) գործող անձ

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. անձ, անհատ, արարած, Էակ, մարդ, ինքնություն, գոյացություն, (հնց․) ներանձն, ներանձնություն
  2. (հզվդ․) ենթակայություն, ենթակացություն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։