Jump to content

անձրև

Վիքիբառարան-ից
«Անձրև» ժեստը հայերեն ժեստերի լեզվով

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ անձրև

վանկեր՝ անձ•րև 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Ծագումն անհայտ է։ Հազիվ թե կապ ունենա հնդեվրոպական * g՛heu- «թափել, լցնել, ցողել» արմատի հետ՝ * -ro կամ * -tro ածանցներով. պատահական պետք է համարել նմանությունը սեմական (եբրայերեն) և քուշական (սոմալի) համանիշ ձևերի հետ։

Գոյական

  1. Ասլանբեկ՝ ջրի կաթիլների վիճակով թափվող մթնոլորտային տեղում ◆ Սկսեց անձրևը, նախ դանդաղ, ծանր կաթիլներով, ապա որպես վարար հեղեղ։ (Ակսել Բակունց)
  2. մեծ քանակությամբ առատորեն թափվող՝ տեղացող բան ◆ Դու, որ հարուստին ոսկե անձրևով գրպանն ես լցնում, իսկ ինքդ թափում արցունքի անձրև։ (Հակոբ Հակոբյան) ◆ Փորձառու բանվորներն աշխատում էին նավթամբաներն ազատել հրեշեն անձրևից: (Շիրվանզադե)

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. թաթավ, թոնընկեց (հնց.), (բրբ.) թաթախ, թոռ, թոն, թնթնուք, վրանկ, եկ, արևմաղ, արևցող, գելցկնուկ, ծլլակաթ. քբարակյ, գայփ հարսանիք, գիլու հարսանիք, կոթաշաղ քմեղ։ Տարափ, տեղատարափ, շառափ, ջաղբ հորդ. Շաղ։ ◆ Օգտագործման օրինակ չկա(см. խորհուրդներ).

Արտահայտություններ

[խմբագրել]
  1. անձրև մաղել՝ շաղել-բարակ անձրև գալ ◆ Բրակ, սիրտ մաշուղ կերպով մաղում էր անձրևը: (Նար-Դոս)
  2. անձրև տեղալ - անձրև գալ ◆ Մի մթնագիշեր էր, անձրևն էլ անընհատ տեղում էր միալար։ Հովհաննես Թումանյան
  3. անձրև ուտել - անձրևի տակ ընկնել, անձրևից թրջվել ◆ շատ անձրև կերանք։ Սահակ Ամատունի
  4. անձրևից փախչել՝ ջուրն ընկնել կամ կարկտի հանդիպել - մի բանից խուսափելով ավելի վատ բանի հանդիպել
  5. անձրև օր հավերին ջուր տվող շատ կլնի - պետք չեկած դեպքում օգնողներ շատ կլինեն

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։