Jump to content

անճանապարհ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑnt͡ʃɑnɑˈpɑɾh]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ անճանապարհ

վանկեր՝ ան•ճա•նա•պարհ 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Ածական

  1. որտեղ ճանապարհ չկա ◆ Զորագունդը ընկավ վայրի ու անճանապարհ լեռան մի ողնաշար։ Դերենիկ Դեմիրճյան
  2. անելանելի, ելք չունեցող, անել
  3. տեղի չտվող, չնահանջող

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. ճանապարհազուրկ, անարահետ, անշավիղ, անուղի, անպողոտա

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]