մահ չունեցող, մահվան չենթարկվող, չմեռնող, հավիտյան ապրող ◆Միայն այն կապարի, որ միշտ է անմահ։ Հովհաննես Հովհաննիսյան◆Անմահ է մեր հայոց Արան։ (Նաիրի Զարյան)
(փխբ․) միշտ մնայուն, անմոռանալի, հիշողության մեջ միշտ պահպանվող ◆Գործն է անմահ, լավ իմացեք, որ խոսվում է դարեդար։ Հովհաննես Թումանյան
(միայն հոգն.) անմահներ, հեթանոսական աստվածներ ◆Նայվածք մ`ուղղեցեք դեպի Պարթենոն, Նոր Անմահներն են որ կը խրոխտակ հոն: (Ռուբեն Սևակ)◆Վերնագիրն էր «Մահացյալ անմահներ»: Խոսքը հինգերորդ դարի «փայլուն աստղերի» մասին է: (Շիրվանզադե)
անմահների գունդ - սասանյան թագավորների թիկնապահ գունդը ◆Տասհազարանոց զորամասը, որ միշտ պահպանում էր իր տասը հազար թիվը... որի համար և կոչվում էր անմահների գունդ: Դերենիկ Դեմիրճյան
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
