Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•մե•ղու•թյուն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

անմեղ լինելը, մեղք չունենալը ◆ Նա կամենում էր… բերել ապացուցներ, որոնք յուր անմեղությունը պիտի հաստատեին։ (Մուրացան)
(փխբ․) մաքրություն, միամտություն, պարզություն ◆ Մանկական անմեղություն։
(փխբ․) (հնց․) կուսություն ◆ Անմեղության խորհուրդն անփոփոխ սպիտակ հագուստներում… գեղանի Ադելինան դարձել էր, գրեթե, երկնային։ (Մուրացան)

արդարություն, անպարտություն, անմեղսավորություն, անպատժապարտություն, անմեղապարտելիություն, չքմեղություն
(հնց․) անարատություն, անպղծություն, անաղարտություն, կուսություն, կուսականություն, աղջկություն, ազապություն, անզուգություն
միամտություն, աննենգություն, անչարություն
տե՛ս անկարևորություն

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ innocence, guiltlessness գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ Невинность (ru) ‎(Nevinnostʹ), неповинность (ru) ‎(nepovinnostʹ), невиновность (ru) ‎(nevinovnostʹ), Невинность (ru) ‎(Nevinnostʹ), чистота (ru) ‎(čistota), девственность (ru) ‎(devstvennostʹ), целомудренность (ru) ‎(celomudrennostʹ), Невинность (ru) ‎(Nevinnostʹ), наивность (ru) ‎(naivnostʹ), простодушие (ru) ‎(prostodušije) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։