անմեղուկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•մե•ղուկ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. տե՝ս անմեղ ◆ քան տարու էր ու խորհրդածությունը կուգա, հատու դաստակիմը պես, այդ անմեղուկ սերը սրտեն կտրելու-հատելու հարկը զգացնել։ (Գրիգոր Զոհրապ)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]