անմեռ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑnˈmɛr]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•մեռ 

Գոյական

1. երբեք չմեռնող, անմահ, առանց մեռնելու մեռնելու, հավերժ, ◆ Ու Լենինը դեռ կմնա ա բյուրավոր դարեր, նրա անունը Այս ամենից էլ հզոր է, անմեռ: (Հակոբ Հակոբյան) ◆ Եվ թող իմանա բովանդակ երկիր-Ապրում է անմեռ Հայությունը հին։ Հովհաննես Թումանյան

Հ==== Հոմանիշներ ====

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝ {{translatio Աղբյուրներ Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։ Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։ Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։