Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•մ(ը)•տու•թյուն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

անմիտ լինելը ◆ Նա… այդ բոլորը վերագրում (էր) յուր զորապետի ու պաշտոնյաների անհոգության և անմտության: (Մուրացան)
անմիտ՝ անիմաստ արարք, գործ ◆ Ընկերները թույլ չտվին վտանգի ենթարկել իրենց։ Ստեփան Զորյան
խելքի՝ մտքի հակառակ բան, անխոհեմություն

անիմաստություն, անբովանդակություն, բովանդակազրկություն, իմաստազրկություն, անխոհեմություն, անհեթեթություն, սնամտություն
անխելքություն, ապուշություն, հիմարություն, տխմարություն, տխմարամտություն, հիմարամտություն, դատարկամտություն, թանձրամտություն, բթամտություն, ծանծաղամտություն, անբանություն, անասնամտություն
հիմարություն
անխոհեմություն

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ nonsense գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ неразумность (ru) ‎(nerazumnostʹ), глупость (ru) ‎(glupostʹ), бессмысленность (ru) ‎(bessmyslennostʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։