Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•ներ•դաշ•նակ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

ոչ ներդաշնակ, լսողության համար ոչ ախորժելի ◆ Կանայք փռթկացնում էին, զիլ, աններդաշնակ ձայներ հանում։ (Գարեգին Սևունց)
իրար հետ լավ չհարմարվող, միմյանց չհամապատասխանող, խայտաբղետ ◆ Նրանք, իսկապես, որոշ ձև չունեին, այլ կազմում էին զանազան տարազների աններդաշնակ մի խառնուրդ։ (Մուրացան)
անհամապատասխան, իրար հետ չհարմարվող, տարբերից բաղկացած
(փխբ․) ոչ համաչափ
(փխբ․) անհամաձայն, անհամերաշխ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ disharmonious, dissonant, unmusical, discordant գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ неблагозвучный (ru) ‎(neblagozvučnyj), негармонический (ru) ‎(negarmoničeskij), негармоничный (ru) ‎(negarmoničnyj), дисгармонический (ru) ‎(disgarmoničeskij), дисгармоничный (ru) ‎(disgarmoničnyj), нестройный (ru) ‎(nestrojnyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։