աննկատ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑnːˈkɑt]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•ն(ը)•կատ 

Ածական

1. չնկատված, չտեսնված, չդիտված ◆ Աննկատ, ձուլված ամենքին, քայլում են նրանք դեպի ծովը։ Եղիշե Չարենց
2. աննկատելի
3. (հնց․) չնկատող
4. տե՛ս անտեսանելի

Հոմանիշներ

1. աննկատելի, աներևույթ, անտես, անտեսանելի, աննշմարելի, աննշմար, անհետ,

Արտահայտություններ

1. աննկատ մնալ
   1. չնկատվել ◆ Նրա աչքից աննկատ չէր մնում երկնքից անցնող ոչ մի թռչուն։ (Արփիար Արփիարյան)
   2. (փխբ․) անուշադրության մատնվել, ուշադրության չարժանանալ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ Незаметно, неприметно (ru) ‎(Nezametno, neprimetno) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։