Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•ն(ը)•շան

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

նշան չունեցող, որևէ որոշիչ նշան չկրող ◆ Դրանց թիվը… աննշան էր։ (Րաֆֆի)
ոչ նշանավոր, ոչ մի բանով աչքի չընկնող, անշուք ◆ Սեպուհը ճաշից ետ զբաղեցրեց հյուրին աննշան զրույցներով։ (Մուրացան)
կարևորությունից զուրկ, չնչին, փոքր ◆ Երիտասարդը դիմեց դեպի մահ՝ կրակի ճանկերից խլելու համար մի աննշան, աղքատ աղջիկ։ (Շիրվանզադե)
չնշանակված, անհայտ ◆ Ահա նրանց շիրիմները, մամռոտ, անշուք, աննշան: Հովհաննես Թումանյան
(հնց․) աննշանակ ◆ Ձախ ձեռքով խալաթի փեշերն աննշան բարձրացնելով հատակից, …նա առաջացավ դեպի սեղանը։ (Գարեգին Սևունց)
շատ քիչ, չնչին քանակությամբ

չնչին, անկարևոր, երկրորդական, աննշանակ, աննշանավոր, սակավանշան, հետ ընկած, փոքր, փոքրիկդ (բրբ․), քցփռիկ
տես՛ անդրոշմ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ minor, minute, insignificant, slim, trifling, trivial, subtle գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ незначительный (ru) ‎(neznačitelʹnyj), маловажный (ru) ‎(malovažnyj), ничтожный (ru) ‎(ničtožnyj), незначительное (ru) ‎(neznačitelʹnoje), обстоятельство (ru) ‎(obstojatelʹstvo), незаметный (ru) ‎(nezametnyj), неприметный (ru) ‎(neprimetnyj), незначительно (ru) ‎(neznačitelʹno), немножко (ru) ‎(nemnožko) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։