անշնորհքություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑnʃnɔɾhkʰutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•շ(ը)•նորհ•քու•թյուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. անշնորհք լինելը ◆ Ավելի լավ համարեց լռել, քան եղանակի մասին խոսել սկսելով՝ իր անշնորհքությունը ցույց տալ։ (Նար-Դոս)
  2. անշնորհք՝ անվայել արարք

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]