անոթի

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑnɔˈtʰi]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ անոթի

վանկեր՝ ա•նո•թի 

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ nāguhtiio-՝ * nāguh-, * nāg- «անոթի, քաղցած, ժուժկալ» արմատից. հմմտ. հունարեն νήφο՝, դորիական ναφο՝ «լինել զգաստ, ժուժկալ» (հայ-հունական զուգաբանություն)։

Ածական

1. Ղարաբաղ՝ դեռ ոչինչ չկերած, ստամոքսը դատարկ, առանց ուտելու ◆ Այս ամենը քաշեցինք անոթի փորանց, բայց սա կերակուրս ինչո՞ւ համար չեն բերեր, այս գիշեր անոթի՞ պիտի պահեն զիս։ Հակոբ Պարոնյան ◆ Անոթի փորէն ջուր չեն խմեր։ (Հրաչյա Աճառյան)
2. Բուլանըխ, Կարին՝ ուտելու պահանջ զգացող, քաղցած, սոված ◆ Ուտենք, վասն զի շատ անոթի եմ։ Հակոբ Պարոնյան
3. Սեբաստիա՝ նիհար, վտիտ (հասկ, ցորեն, գարի)

Հոմանիշներ

1. (գրբ․) սոված, քաղցած, սովալլուկ, սովահար, սովատանջ, սովյալ, սովաբեկ, անսվաղ, անոթի

Հականիշներ

1. կուշտ

Արտահայտություններ

1. անոթի մարդը քարից կակուղը կուտի - քաղցածը ընտրություն չի անում ուտելիքի մեջ
2. անոթի շունը յուր տիրոջը կկծի - քաղցը մոռացնել է տալիս ամեն բան, գազազեցնում է մարդուն
3. Եվդոկիա՝ անոթի մարդ քարն ա ծամեր, անոթին քարը կուտե - քաղցած մարդը ուտելիքի մեջ խտրություն չի դնի
4. անոթի փորով զկրտալ - շատ քաղցած լինել ◆ Հազար տարի անոթի փորով զկրտաս, մեկն էլ քեզ տուն չի կանչիլ։ (Խաչատուր Աբովյան)
5. անաշխատ ձեռ անոթի փորու վրեն ա - չաշխատող՝ ծույլ մարդը քաղցած կմնա

Բաղադրյալ բառեր
անոթիանալ անոթիացնել անոթիացում անոթնալ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ vessel, hungry, famished գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ голодный (ru) ‎(golodnyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։