անոսկոր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnɔsˈkɔɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•նոս•կոր
Կազմություն[խմբագրել]
Ածական
- ոսկոր չունեցող, առանց ոսկորի, ոսկրազուրկ ◆ Ինչպես փայլ՝ ճկուն, անոսկոր նիհարությամբ, ձեռքերի մեջ զգալու ցանկություն առաջացնող, ձիգ ու թեթևոտն, նա շլացրեց ինձ… եթե միայն աչքերս չէին փոխվել։ (Մամուլ) ◆ Այդ ի՞նչ անոսկոր մատներ են գրիչ ու վրձին բռնել, այդ ի՞նչ աչքեր են ջոկել գույները, սազացրել իրար, այդ ինչ մասիսասեր մշակ է եղել։ (Լևոն Մանուկյան)
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- անոսկոր լեզու - բամբասասեր, շաղակրատ, ամեն բան ասելու ընդունակ ◆ Ի վերջո խառնամբոխը հոգնած, բեզարած, հազար անգամ անիծելով իրենց սև բախտը, ահաբեկված քաշվում են իրենց տները, ուր լեզուները ատամների տակ պինդ սեղմում են, որ չլինի թե իրենց կամքից անկախ անոսկոր լեզուն սանձազհրծ լինի… (Տրդատ Խորշիդյան)
- միսն անոսկոր չի լինի - անթերի բան չկա լավի հետ վատն էլ կա
- Ղարաբաղ՝ անոսկոր թիքա կուլ տալ - հանգիստ վայելել, յուրացնել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։