Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•նո•րա•կե•լի

Ստուգաբանություն

Նախածանց՝ ան-, արմատ՝ որակ, վերջածանց՝ -ելի:

որին չի կարելի որակում տալ, ոչ բնութագրելի ◆ Ինչ որ թախիծ էր զգում սրտի մեջ, անորոշ, ծանր թախիծ։ Ինչպես այն մարդը, որ իր ամբողջ էությամբ ձգտում է ինչ-որ անհասկանալի, անորակելի երջանկության։ (Նար-Դոս)
(փխբ․) շատ վատ, անասելի, աննկարագրելի, ծայրահեղ

Բաղադրյալ բառեր
անորակելիություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ не квалифицируемый (ru) ‎(ne kvalificirujemyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։