անորոնելի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•նո•րո•նե•լի 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. որին որոնել չի կարելի հնարավոր չէ, որին որոնելով հնարավոր չէ գտնել ◆ Եվ այդ սարդը ահա, սարդանման այդ ուղեղը, իր անհայտ տեղից, իր այդ անորոնելի բնակարանից պարզում է իր ճանկերը, այնտեղից սկսած հյուսում է իր ոստայնը, կամ, հյուսում է անողոք։ Եղիշե Չարենց
  2. որտեղ որոնումներ կատարել հնարավոր չէ, որոնելու համար անմատչելի ◆ Բոլորն ուրախ են, իսկ նա [Խաչիկը] չկա, մնացել է անհայտ, անորոշ, անորոնելի հեռուներում։ (Մամուլ)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. անհետախուզելի, անհետազոտելի

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]