Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ անորոշ

վանկեր՝ ա•նո•րոշ

Կազմություն

Նախածանց՝ ան-, արմատ՝ որոշ:

ստուգապես չորոշված՝ չսահմանված, անստույգ
ոչ պարզ, ոչ հայտնի, ոչ ուղղակի ◆ Անորոշ պատասխան։
առանց որոշման՝ վճռի թողնված, չլուծված
(քրկն․) ոչ որոշյալ, անորոշություն ցույց տվող ◆ Անորոշ դերանուն՝ հոդ՝ դերբայ։
(փխբ․) տարտամ, մշուշապատ, շփոթ ◆ Անհայտ, անորոշ, անձև տենչերով թռչում է հոգիս, հեռու, շատ հեռու։ (Ավետիք Իսահակյան)

անորոշ առում (քրկն․) - գոյականի առում, երբ այն որոշիչ հոդ չունենալով ցույց է տալիս առարկա անորոշ կերպով
անորոշ դերբայ (քրկն․) - գործողության կամ եղելության ընդհանուր գաղափար ցույց տվող դերբայ
անորոշ դերանուն (քրկն․) - առարկան կամ հատկանիշը անորոշ կերպով ցույց տվող դերանուն

Բաղադրյալ բառեր
անորոշաբար անորոշակի անորոշական անորոշանալ անորոշացնել անորոշացում անորոշելի անորոշելիություն անորոշություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ worthlessness գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ неопределённый (ru) ‎(neopredeljónnyj), неясный (ru) ‎(nejasnyj), нечёткий (ru) ‎(nečótkij) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։