անուշահոտ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑnuʃɑˈhɔt]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•ուշ•ա•հոտ 

Ածական

1. անուշ հոտ ունեցող, անուշաբույր

Հոմանիշներ

1. անուշաբույր, հոտավետ, բուրավետ, բուրումնալից, բուրումնավետ, ախորժաբույր, ախորժահոտ, քաղցրաբույր, քաղցրահոտ, բուրեղ, բուրյան, հոտևան, երկնաբույր, վարդահոտ, վարդաբույր, ծաղկաբույր, ծաղկահոտ, (հզվդ․) քաջահոտ, քաջաշունչ, հոտանույշ, անուշաբուրիկ, անուշաբու-րիչ, անուշաբուրակ, խնկաբոլյր, խնկածու, խնկալի, խնկալիր, բալասանակ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։