անպատեհ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•պա•տեհ  

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. ոչ պատեհ, ոչ պատշաճ, անտեղի, անհարմար ◆ [Գնունուն] Մուշեղ սպարապետը հատկապես ուղարկել էր Պապին հետևելու, որ անպատեհ բաներ չանի։ Ստեփան Զորյան
  2. անհարմար ժամանակ, անժամանակ ◆ Եվ հանկարծ, շատ անպատեհ ներս մտավ վարպետ Վասակի եղբայր Անուշավանը։ (Վիգեն Խեչումյան)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. անհարմար

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]