Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ անպատշաճ

վանկեր՝ ան•պատ•շաճ

Ստուգաբանություն

ոչ պատշաճ, անվայել անհարմար ◆ Ես անպաշտաճ եմ համարում գովել ինքս ինձ։ (Րաֆֆի) ◆ Հանկարծ մի դայակ համարձակվի յուր նեկայությամբ անպատշաճ խոսքե՞ր ասել։ (Մուրացան)
պատշաճության պահանջներին հակասող
ոչ վայելուչ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ inappropriate, indecorous, indecorously գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ Неподобающий (ru) ‎(Nepodobajuščij), неприличествующий (ru) ‎(nepriličestvujuščij) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։