Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ անպատրաստ

վանկեր՝ ան•պատ•րաստ

Կազմություն[խմբագրել]

Նախածանց՝ ան-, արմատ՝ պատրաստ:

ոչ պատրաստի, չպատրաստված, անսարք, չկարգավորված ◆ Անպատրաստ գործ։
բավարար պատրաստականության չունեցող, անհմուտ, անվարժ, անհրաժեշտ գիտելիքներ չունեցող ◆ Անպատրաստ մարդ։
չնախապատրաստված, պատրաստության անհրաժեշտ միջոցներ չձեռնարկած ◆ Այդ ժամանակ նրանք հույս չունենալով հանդիպել որևէ հարձակման, ավելի անհոգ և անպատրաստ կլինեին։ (Մուրացան)

Բաղադրյալ բառեր
անպատրաստից անպատրաստություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ unready, unready, to be unready, to get unready, unready, unprepared, not ready գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ неготовый (ru) ‎(negotovyj), неподготовленный (ru) ‎(nepodgotovlennyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։