անպատրաստ
Արտաքին տեսք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnpɑtˈɾɑst]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ անպատրաստ
վանկեր՝ ան•պատ•րաստ
Կազմություն
[խմբագրել]Նախածանց՝ ան-, արմատ՝ պատրաստ:
Ածական
- ոչ պատրաստի, չպատրաստված, անսարք, չկարգավորված ◆ Անպատրաստ գործ։
- բավարար պատրաստականության չունեցող, անհմուտ, անվարժ, անհրաժեշտ գիտելիքներ չունեցող ◆ Անպատրաստ մարդ։
- չնախապատրաստված, պատրաստության անհրաժեշտ միջոցներ չձեռնարկած ◆ Այդ ժամանակ նրանք հույս չունենալով հանդիպել որևէ հարձակման, ավելի անհոգ և անպատրաստ կլինեին։ (Մուրացան)
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- (հնց․) անկազմ, անհանդերձելի, անկազմակերպ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։