անպարտաճանաչ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑnpɑɾtɑt͡ʃɑˈnɑt͡ʃʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•պար•տա•ճա•նաչ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. ոչ պարտաճանաչ, անբարեխիղճ ◆ Անպարտաճանաչ աշակերտ։

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. անբարեխիղճ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]