Jump to content

անպիտանանալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•պի•տա•նա•նալ 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Բայ

  1. անպիտան՝ ոչ պիտանի դառնալ ◆ Տաշեղներ կույտի հետ ընկած էին բազմաթիվ քարե տապարնոր, որ բթացել և անպիտանացել էին։ (Րաֆֆի)

Հոմանիշներ

[խմբագրել]

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]