անպիտանություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•պի•տա•նու•թյուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. անպիտան լինելը ◆ Երբ վերադարձան Տիզբոն, Շապուհը ատյան կազմեց, հրապարակով հանդիմանեց յուր զորապետների անպիտանությունը և ցավելով գովաբանեց հայերի քաջագործությունը։ (Րաֆֆի)
  2. անպիտան արարք, ոչ խրախուսելի արարք, վերաբերմունք, վարքագիծ ◆ Մարությանը էլի քո կարծած լավ մարդն է, միայն… մի փոքրիկ անպիտանություն է արել։ (Նար-Դոս)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. (հնց․) անպետքություն, անպիտություն
  2. (հզվդ․) փչություն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]