Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•սաստ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

չսաստված, չսաստվող ◆ Որս է անում, …իսկ ո՞ւմ որսն է զարկում անսաստ այդ տղան։ (Մկրտիչ Խերանյան) ◆ Ծովակն անհանգիստ էր, թեպետ ոչ անսաստհուզված։ (Մուրացան)
անզուսպ, անսանձ, անհնազանդ
(փխբ․) անընկճելի, աննվաճելի, անպարտելի ◆ Ո՞չ ապաքեն Կովկասն անսաստ պատէ կանգնած մինչև երկին, որ չհաղթի բուքը նրան, ինչքան սուրա մոլեգին։ Հովհաննես Թումանյան

անզուսպ, անսանձ, անհնազանդ, հեստ, ըմբոստ, ամեհի, (հզվդ․) խեռ, ստամբակ, վզանուտ, խստերախ, խստապարանոց, անսաստելի, անընկճելի, անխոնարհելի, անսանձելի, անզսպելի, դժոխընկալ (հնց․)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ indocile, refractory գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ Непокорный, непослушный, строптивый (ru) ‎(Nepokornyj, neposlušnyj, stroptivyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։