անսփոփ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•սփոփ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. սփոփանք՝ մխիթարություն չունեցող ◆ Եվ ծառը վերջին տերևից զրկված Անսփոփ մենակ սգավոր մնաց։ Հովհաննես Հովհաննիսյան ◆ Հոգիս մոգում են երազով անզոր Ու դեղ որոնում անսփոփ վերքիս։ (Վահան Տերյան)
  2. չսփոփվող, չփարատվող

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. անմխիթար, անփարատելի, անփարատ, անամոք, անսփոփելի, անմխիթարելի, անամոքելի, անդարման, անդարմանելի

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]