Jump to content

անվախճանություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑnvɑχt͡ʃɑnutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ անվախճանութիւն

վանկեր՝ ան•վախ•ճա•նու•թյուն 

Կազմություն

[խմբագրել]

Նախածանց՝ ան-, արմատ՝ վախճան, վերջածանց՝ -ություն:

Գոյական

  1. անվախճան լինելը, վերջ չունենալը, հավիտենականություն ◆ Նրանց [կանանց] երազուն հայացքները սիրո անվախճանություն էին խոստանում։ (Ավետիք Իսահակյան)

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. անմահություն, հավիտենականություն, մշտնջենականություն, մշտնջենավորություն, հավերժականություն, հավերժություն, հավիտենություն
  2. տե՛ս անվերջություն

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]