Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•վա•նա•կից

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

միևնույն անունը կրող ունեցող ◆ [Թեոդորոսը]… գնաց Կարին յուր բարեկամ և անվանակցին հետ տեսնվելու։ (Ծերենց)

անվանակիր, համանուն, համանունակ, նույնանուն, միանուն, զուգանուն, միանվանակիր, անվանաբեր, անունակիր

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ namesake, of the same name գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ Тёзка (ru) ‎(Tjózka), Одноимённый (ru) ‎(Odnoimjónnyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։